دپارتمان فارسی

خواندن: وضعیتی است که با درگیر کردن ذهن دانش آموز با قالب های ادبی، تصاویر، نشانه­ها و ترکیب نشانه­ها، منجر به پرورش خوب دیدن، دقیق گوش دادن، روان خواندن، تقویت حافظه­ی زبانی، درک متن، خوب سخن گفتن، واژه آموزی، درک محتوا، رعایت لحن و آهنگ و درک تصویری می شود. صحیح خوانی و آهنگین خواندن جملات باید به گونه ای باشد که منجر به درک موضوع و دریافت مفاهیم مندرج در کتاب درسی و بیان شیوای آن گردد.

پرورش درک شنیداری با گوش دادن به خوانش متن، تقویت اعتماد به نفس با شعر خوانی، قدرت سخن گفتن در برابر جمع و کاهش کم رویی با اجرای نمایش، پرورش حافظه و تقویت فن بیان با حفظ شعر و تقویت قدرت ادراکی و تفکّر با خواندن حکایت و ضرب المثل و و گفت و شنود محقق می گردد.

نوشتن: وضعیتی است که با درگیر کردن ذهن دانش آموز با تصویر نویسی، انشا، مقایسه ی پدیده­ها، نوشتن تفاوت­ها و همانندی­ها و تبدیل شعر به نوشته های ساده، مهارت نوشتن نزد وی تقویت می­گردد. او با درک صداها و نشانه­ها، توانایی بازشناسی و کاربست شکل درست نشانه­ها را پیدا می­کند. وی با شناخت چگونگی واژه­سازی و درک معانی مترادف و متضاد، قادر به استفاده­ی درست از کلمات و نشانه­ها در نوشتار می­شود. همچنین این توانایی­ها او را یاری خواهد کرد تا با خلاقیت، جملات تازه بسازد و با پرورش تخیل، بتواند متن­هایی در قالب انشا ساخته و پرداخته کند. این درس با ایجاد فرصت برای تفکر، درک و دریافت او را از سطح ساده و دریافت اطلاعات آشکار متن به لایه های زیرین و سطوح عمیق­تر درک متن، راهبری می­نماید.